بسم الله الرحمن الرحیم

موسی(ع) و گوساله پرستان

از دوستان جوان، از علمای صالح، از اندیشمندان فرهیخته و از اولیاء فکری و فرهنگی در جوامع مسلمان اکیدا می خواهم که علاوه بر مطالعه آیات مربوط به گوساله پرستی یهودیان به نوع رفتار موسی(ع) در قصه سامری دقت و جوانان مسلمان را در رهایی از دام گوساله پرستی نوین یاری کنند. 

1. گوساله های امروزی

اگر امری یک بار در خارج از ذهن محقق شد، وَ اتَّخَذَ قَوْمُ مُوسى ‏مِنْ بَعْدِهِ مِنْ حُلِیِّهِمْ عِجْلًا جَسَدا لَهُ خُوار. اعراف 148-

چرا برای مرتبه دوم و سوم و هزارم و صد هزارم محقق نشود؟

اگر یک بار مجسمه و تندیس گوساله ای به صدا در آمد و آواز گاو سر داد، و جمعیتی را واله و شیدای خود ساخت، چرا امروز و آینده چنین امری رخ ندهد؟ گوساله های امروزی قطعا دقیق تر، ظریف تر و دلرباتر و نیز متنوع تر از گوساله سامری خواهند بود.

2. انباشت سرمایه و پیروان سامری

اگر سامری از انباشت سرمایه در دست آحاد مردم در قوم موسی(ع) در ساخت- عِجْل -بهره برد، مِنْ حُلِیِّهِمْ عِجْلًا- چرا سامری های امروزی که به مراتب رشد یافته تر از خود سامری در سامری گری اقتصادی اند، از انباشت و تجمع سرمایه در جوامع مسلمان استفاده نکنند؟ و در سامری گری فرهنگی، مسلمانان بویژه جوانان را گوساله پرستانی بی جیره و مواجب در خدمت اهداف و آمال یهودیت جهانی قرار ندهند؟

نداشتن طرح و برنامه در هر امری مذموم است و در امور پولی و مالی مذموم تر.

و موسی(ع) آنگونه که مفهوم آیه به آن دلالت دارد، هنوز برنامه ای برای سرمایه های پراکنده و در دست مردم ندارد. اگر شما برای سرمایه و دارایی جوامع ریز و درشت، از خانواده گرفته، تا قوم و خویش، تا روستا، تا شهر، تا کشور و تا جامعه بزرگ مسلمان برنامه ای مدون نداشته باشید، اینگونه نیست که پیروان سامری در حوزه سامری گری اقتصادی و فرهنگی برنامه ای نداشته باشند.

3. قدرت قتاله در خدمت قدرت اقناع

گوساله پرستی زمانی رخ داده است که موسی(ع) حضور فیزیکی در میان قوم ندارد. وَ اتَّخَذَ قَوْمُ مُوسى‏ مِنْ بَعْدِهِ مِنْ حُلِیِّهِمْ عِجْلًا جَسَداً لَهُ خُوار. اعراف 148-

سامری برای اسارت قوم رهیده از ستم فرعون که بدون هیچ برنامه مدونی و هیچ قانون مکتوبی سرگردان در بیابان بدست هارون(ع) جانشین موسی(ع) سپرده شده است، زمان زیادی لازم ندارد، کافی است کمتر از ده روز به او فرصت داده شود.

گرچه موسی(ع) به وقت رفتن به کوه طور خطاب به برادرش هارون(ع) فرمود: وَ أَصْلِح وَلاتَتَّبِعْ سَبِیلَ الْمُفْسِدِین. 142 اعراف-  اما قدرت قتاله مفسدان و قدرت اقناعی سامری عملا ناتوانی و ضعف و زبونی هارون(ع) را در مدیریت قوم موسی(ع) فریاد می زند. إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِی وَ کادُوا یَقْتُلُونَنِی. 150 اعراف -

این بی اعتنایی و نادیده گرفتن مخالفت های جانشین موسی(ع) تا جایی است که چیزی نمانده بود که او را به قتل برسانند.

سامری های امروزی به یقین هزاران مرتبه خبره تر از سامری زمان موسی(ع) و مفسدان قداره بند امروزی نیز بدون هیچ شک و شبهه ای مسلح تر، تجهیز تر و خون ریز تر از مفسدان پنهان در قوم موسی(ع) جدی تر و جسور تر از اجداد پلیدشان سامری گری نظامی و سامری گری فرهنگی را درهم آمیخته، هوشمندانه گوساله های رنگارنگ، جان دار و بی جان، واقعی و مجازی شان را در جوامع مسلمان به تماشا درآورده اند.

عدم حضور جدی، گوشه نشینی و دوری از مردم هیچگاه برازنده مسلمان متعهد دلسوز باسواد و ملا نبوده و نخواهد بود.

زمانی که شدت تاثر و تالم عثمان ابن مظعون را در غم از دست دادن فرزند، خانه نشین کرد، رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم  خطاب به او و همه کسانی که در طول تاریخ تا امروز و تا آینده نامعلوم که این بیان به آنها می رسد، فرمود: یا عثمان بن مظعون ان الله لم یکتب علینا الرهبانیة انما رهبانیة امتی الجهاد فی سبیل الله. (مستدرک الوسائل ج 2 ص 401 )

علاوه بر این موسی(ع) زمانی قومش را تنها گذارد و به میقات رفت که هنوز تورات بر او نازل نشده بود، برنامه مدونی وجود نداشت، قطعا مسئولیت هارون(ع) به عنوان جانشین و خلیفه به اندازه شما عالمان صالح و اساتید فرهیخته و همه کسانی که بهره ای از دانش رسول خدا(ص) دارند، نبوده و نخواهد بود.

رسول خدا(ص) زمانی ما را تنها گذاشت که فرمود: انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی.(مستدرک الوسائل ج 3 ص 355 ) هم قانون مدون و مکتوب وجود دارد و هم تبیین و تدریس آن.

آنچه امروز بیشتر از زمان رسول خدا(ص) نیاز جوامع مسلمان است، همراهی مستمر، دواری و طبابت شما اولیاء فکری و فرهنگی است. توصیه می کنم حتی برای رضا و خشنودی خدای متعال از مردم بویژه از جوانان فاصله نگیرید، پیش نیفتید تا چون موسی(ع) مشمول توبیخ خدای متعال نشوید. 

گرچه موسی(ع)علت پیش افتادن از کبار قومش و شتاب به سوی میقات را خشنودی پروردگار اعلان می کند، اما خدای متعال از او تجلیل بعمل نمی آورد، به او آفرین نمی گوید، بلکه مورد بازخواست و سوال قرار می گیرد که علت تعجیل و شتاب چیست؟ وَ ما أَعْجَلَکَ عَنْ قَوْمِکَ یا مُوسى؟ 83 طه - چرا بر قومت پیشی گرفتی؟

ادامه دارد